CO TO JEST EWANGELIA PRACY?

 

Wielu ludziom słowo praca kojarzy się przede wszystkim zarabianiem pieniędzy koniecznych do codziennego życia. Człowiek, który bezskutecznie szuka zatrudnienia z dnia na dzień popada w coraz gorsze kłopoty finansowe. Ale praca to także służba innym ludziom w niemal wszystkich dziedzinach naszego życia. Praca pozwala nam się rozwijać, sprawia, że czujemy się pożyteczni, potrzebni, uczy poczucia obowiązku, zdolności do poświęcenia.

Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga (Rdz 1, 26). Przez to, że potrafimy tworzyć coraz to nowe wynalazki, dzieła sztuki, przedmioty codziennego użytku, komponować krajobrazy wykorzystując do tego nasz rozum i wolę kontynuujemy dzieło Bożego stworzenia.

Wspomniana wyżej „Ewangelia pracy” nie jest jakimś konkretnym dokumentem lub tekstem do przeczytania. Jest to raczej zbiór tego wszystkiego, co Kościół i Pismo Święte mówią jak powinniśmy pracować i jak traktować ludzi pracy, aby podobało się to Panu Bogu.

Już w pierwszych rozdziałach Księgi Rodzaju możemy przeczytać, że Bóg im (ludziom) błogosławił, mówiąc do nich: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 1, 28). Ale niedługo potem, po grzechu pierworodnym rzekł: „przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia. Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież pokarmem twym są płody roli. W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie” (Rdz 3, 17 – 19). I rzeczywiście często jest tak, że praca kojarzy się z trudem i potem. Bywa bardzo męcząca, zdawać się może ponad siły, a nieraz także i niebezpieczna. Mimo wszystko trzeba ją wykonywać, bo jak poucza święty Paweł Apostoł „Kto nie chce pracować niech też nie je.” (2 Tes 3, 10)

Kościół zawsze staje w obronie ludzkiej godności i sprawiedliwości. Także w miejscu pracy. Do najbardziej znanych tekstów mówiących na ten temat należą encykliki „Rerum novarum” Leona XIII (1891 rok) a także „ Laborem exercens” Jana Pawła II. (1981 rok). Stanowią one ważną część tak zwanej nauki społecznej Kościoła. Obydwaj święci papieże zauważają, że nierzadko niestety człowiek w swojej pracy traktowany jest nie jak osoba, której należy się szacunek, ale jak przedmiot służący do pomnażania przychodów swoim pracodawcom.

 

Podczas wykonywania pracy ogromnie ważna jest wzajemna odpowiedzialność. Zarówno właściciela zakładu (na przykład kwestie bezpieczeństwa) ale też pracownika – za powierzone zadanie, materiały i sprzęt. Prawidłowo wykonane czynności powinny być nagrodzone godziwą zapłatą. Warto pamiętać też o właściwych relacjach międzyludzkich, aby była widoczna współpraca i pomoc, a nie tylko rywalizacja. Wszystko to musi być oparte o Dekalog i Przykazanie Miłości.

Pisząc o „Ewangelii pracy” przychodzi też na myśl znana benedyktyńska zasada „Módl się i pracuj”. Musimy pamiętać, że nasze siły, zdrowie, mądrość i pomysłowość są Bożymi darami, o które trzeba prosić i za nie dziękować w modlitwie.

Prawem, ale i obowiązkiem każdego pracującego człowieka jest odpoczynek, dzięki któremu można zregenerować siły, zadbać o zdrowie i cieszyć się życiem. Na szczególne wyróżnienie zasługuje odpoczynek niedzielny. Ale o niedzieli napiszemy już następnym razem…

Renata Gontarz