JAN BRZECHWA - LISTOPAD (WIERSZ)

-

 


Złote, żółte i czerwone
opadają liście z drzew,
zwiędłe liście w obcą stronę
pozanosił wiatru wiew.

 

Nasza chata niebogata,
wiatr przewiewa ją na wskroś,
i przelata i kołata,
jakby do drzwi pukał ktoś.

 

W mokrych cieniach listopada
może ktoś zabłąkał się?
Nie, to tylko pies ujada.
Pomyśl także i o psie.

 

Strach na wróble wiatru słucha,
sam się boi biedny strach,
dmucha plucha-zawierucha,
całe szyby stoją w łzach.

 

Jakiś wątły wóz na szosie
ugrzązł w błocie aż po oś,
skrzypią, jęczą w deszczu osie,
jakby właśnie płakał ktoś.

 

Mgły na polach, ciemność w lesie,
drga jesieni smutny ton,
przyjdzie wieczór i przyniesie
sny i mgły, i stada wron.

 

Wyjść się nie chce spod kożucha,
blady promyk światła zgasł,
dmucha plucha-zawierucha,
zimno, ciemno, spać już czas.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

K.I. GAŁCZYŃSKI - JUTRO POPŁYNIEMY DALEKO - tekst

-
Obraz
Jutro popłyniemy daleko Jutro popłyniemy daleko, Jeszcze dalej niż te obłoki. Pokłonimy się nowym brzegom, Odkryjemy nowe zatoki.   Nowe ryby złowimy w jeziorach, Nowe gwiazdy znajdziemy na niebie. Popłyniemy daleko, daleko, Jak najdalej, jak najdalej przed siebie. Starym borom nowe damy imię, Nowe ptaki znajdziemy i wody. Posłuchamy jak bije olbrzymie Zielone serce przyrody. Foto: własne - Krynica     
Read more »

UWE I WILI - PAWEŁ I GAWEŁ PO ŚLĄSKU

-
Obraz
Uwe i Wili w jednyj stali wili, Uwe na wierchu, a Wili na dole. Uwe spokojny nie wadzi nikomu, a Wili wyrobioł choby we stodole. To pies, to hazok, ciepoł w nich ryczkami, Gupioł i turpioł i durś trzaskoł drzwierzami. A kiedy szczykać zaczął z pas – patronów, To dymu połno było w cołkim domu Uwe sie wnerwioł i śloz na dół do niego I pado: “Wili, jo ni strzymia tego!” A Wili na to: “Co komu do jemu, a jemu do komu, Ty giździe pieroński, jo jest w swoim domu.” Uwe po gowie poskrobał sie ino, I Poszoł do siebie z blank smutnom minom. Rano Wili jeszcze na szezlongu
Read more »

ZAGADKI WIERSZOWANE DLA DZIECI - RELIGIA

-
Obraz
Zagadki religijne wierszowane  Do Kanaanu wędrował Ponieważ Pan Bóg tak chciał Miał syna Izaaka Ojcem wierzących się stał   Abraham   Przed Bożym Narodzeniem Zawsze trwa cztery niedziele Kojarzy się z roratami I nowym rokiem w Kościele Adwent    Ma on duszę, nie ma ciała Stoi koło ciebie Dba, by nic ci się nie stało Byś kiedyś był w niebie   Anioł Dwunastu ich było Z Jezusem chodzili     Gdy poszedł do nieba     Wszystkim Go głosili Apostołowie ..........Noego ze zwierzętami ......... Przymierza z przykazaniami Arka Wysoką wieżę ludzie budowali Panu dorównać chcieli Bóg im za karę pomieszał języki Żeby się nie rozumieli Babel   Ta księga na księgami Bożym Słowem zwana Przez chrześcijan na świecie Często jest czytana Biblia Sakrament dojrzałości Tak go nazywamy Dary Ducha Świętego Wraz z nim otrzymamy Bierzmowanie Następca apostołów Diecezją się zajmuje Wyświęca nam kapłanów I m
Read more »