UŚMIECHNIJ SIĘ

  Danie, które tu proponujemy jest proste w wykonaniu, smaczne i pożywne. Dobre na obiad albo ciepłą kolację. Składniki: ziemniaki ugotowane w mundurkach, cebula, pieczarki, kiełbasa (proporcje dowolne) ser mozzarella - najlepiej 2 kulki.  przyprawy - sól, pieprz, zioła prowansalskie trochę tłuszczu (najlepiej smalec) keczup   Ziemniaki obieramy z łupinek, kroimy w cienkie plasterki. Naczynie żaroodporne smarujemy cienką warstwą tłuszczu, na nią kładziemy warstwę ziemniaków, posypujemy przyprawami. Cebulę, pieczarki i kiełbasę kroimy i podsmażany na patelni w niewielkiej ilości tłuszczu. Można wszystkie razem wymieszane. Jeśli pieczarki puszczą zbyt wiele wody odcedzamy ją za pomocą durszlaka. Wysypujemy wszystko na warstwę ziemniaków. Ser mozzarella ścieramy na dużych oczkach tarki. Posypujemy na wierzchu. Można jeszcze na górze też posypać przyprawami, byle nie za dużo. Wszystko razem wstawiamy do piekarnika na około pół godziny. 150 - 175 stopni Celsjusza z nawiewem. Po nałożeniu na

    Pani od Biologii pyta Jasia: -Wymień mi pięć zwierząt mieszkających w Afryce! Na to Kazio: -Dwie małpy i trzy słonie. - Nasza nauczycielka mówi sama do siebie, czy wasza też? - Nie, nasza myśli, że jej słuchamy!  - Dlaczego ciągle spóźniasz się do szkoły? - pyta nauczycielka Jasia. - Bo nie mogę się obudzić na czas... - Nie masz budzika? - Mam, ale on zawsze dzwoni wtedy kiedy ja jeszcze śpię. Nauczyciel historii wpada zdenerwowany do pokoju nauczycielskiego i mówi do dyrektora: - Ech, ta druga "b"! Nie wytrzymam z tymi baranami! Pytam ich, kto wziął Bastylię, a oni krzyczą, że to żaden z nich! - Niech się pan nie denerwuje - uspokaja dyrektor. - Może to rzeczywiście ktoś z innej klasy?  - Jak nazywa się człowiek, który ciągle gada i gada, chociaż nikt go nie słucha? - Nauczyciel!    Na biologii nauczycielka pyta ucznia: - Powiedz Jasiu, ile mucha ma nóg? - A nie ma pani przypadkiem innych zmartwień?!? Małgosia pokazuje nauczycielowi języka polskiego swój zeszyt i pyta

  Turystyka jest bardzo ciekawym sposobem spędzania wolnego czasu. Dla nas osobiście najciekawszą. Niestety bywa też kosztowna. Pozbycie się kilkuset złotych dziennie na osobę w znanym kurorcie nikogo zapewne nie dziwi. Ale czy można taniej? Poznajcie kilka naszych sprawdzonych sposobów, może któreś się Wam spodobają. Omijamy szerokim łukiem wszystkie biura podróży . Marża dla właścicieli, pilota, przewodnika, prócz tego dodatkowe podatki itd itp sprawiają, że koszt rośnie co najmniej kilkadziesiąt procent w górę. Zawsze też trzeba się dostosowywać do tego co narzucone - i czas i trasa i towarzystwo. Jak sami sobie coś zorganizujemy jedziemy tam gdzie chcemy, kiedy chcemy i z kim chcemy. Książkowych i internetowych przewodników jest wystarczająco dużo, żeby sobie wymyślić trasę podróży. Omijamy szerokim łukiem hotele - Nocleg na kwaterze prywatnej albo agroturystyce jest zwykle co najmniej kilka razy tańszy niż w hotelu. Może nie ma luksusów, ale wszystko co będzie

        Jezu ufam Tobie Jezu Ty się tym zajmij  Jezu Bądź wola Twoja

    Marzena Szczepańska - Chcę być taki ja tata Chcę być silny, jak mój tata. Nie bać się starszego brata. Chcę być duży i odważny. Być dla wszystkich bardzo ważny. Umieć młotkiem przybić gwóźdź. Sam na ryby z tatą pójść. Pomóc tacie krawat wiązać. I na siostrę się nie dąsać. Kiedy auto się zepsuje, Tata zawsze zreperuje. Chcę jak tata wszystko umieć. Dużo wiedzieć i rozumieć.  .......................................................................................... Małgorzata Mrózek – Dąbska „Spacer z tatą” A kiedy będzie słońce i lato pójdziemy sobie na spacer z tatą. Ja będę miała nową sukienkę, Tato będzie mnie trzymał za rękę. Pójdziemy wolno, prosto przed siebie, Będziemy liczyć chmury na niebie, Będziemy liczyć drzewa przy drodze, Będziemy skakać na jednej nodze. Miniemy kino, przedszkole i aptekę, Jeszcze spojrzymy z mostu, na rzekę, Jeszcze okruchy rzucimy falom, Kupimy w kiosku różowy balon. Kiedy będę już bardzo zmęczona, Tato posadzi mnie na ramiona tacy będziemy jak nikt

             

    Koty ja wiadomo chodzą swoimi drogami. Te przesympatyczne zwierzaki często mieszkają z nami pod jednym dachem. Czy wiecie, że...? - Koty śpią przez 70 procent swojego życia. - Wąsy kota nazywają się wibrysy. - Koty udomowiono już około 3200 lat temu. - Koty miauczą tylko w komunikacji z ludźmi  - między sobą nie. - Mleko nie jest dobre dla zdrowia dorosłych kotów. - Koty mają po pięć palców w przednich łapach i po cztery w tylnej. - Koty mogą poruszać uszami wykonując ich obrót do 180 stopni, mogą też poruszać każdym uchem osobno.  

  Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary Składają jej wierni uwielbień swych dary. Odkupił swe owce Baranek bez skazy, Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy. Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy. Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała? Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała. Żywego już Pana widziałam, grób pusty, I świadków anielskich i odzież, i chusty. Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja, A miejscem spotkania będzie Galileja. Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy. O, Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

  Tak mi się cza­sem wy­da­je, o Chry­ste, Że nie tam kę­dyś da­le­ko, za mo­rzem, Aleś tu, u nas, miał dro­gi cier­ni­ste I żeś tu na­szem prze­cho­dził się zbo­żem, Pusz­cza­jąc pal­ce po har­fie tych kło­sów, Co mają ludz­ki jęk i echa gło­sów. Że tu­taj, w któ­rejś z chat na­szych, o Pa­nie, Gdzie przez tu­ła­czy wy­tar­te są pro­gi, Był twój wie­czer­nik smęt­ny i roz­sta­nie I chleb ła­ma­ny z brać­mi i te trwo­gi, By słów ostat­nich nie wy­da­ły ścia­ny, I po­że­gna­nia kie­lich — krwią na­la­ny. I zda­je mi się, że te na­sze so­sny, Te brzo­zy bia­łe, szu­mią­ce wśród niwy, To był ogro­jec twej męki ża­ło­sny, To były two­je mie­sięcz­ne oli­wy I że tej nocy twój pot ście­kał krwa­wy Na le­śne zio­ła na­sze i na tra­wy. I zda­je mi się, żeś tu był poj­ma­ny, W pęta za­ku­ty i sie­czo­ny u słu­pa... Bo tak mi, Chry­ste, zna­jo­me twe rany I si­ność two­ja i ka­tów twych kupa I świst rze­mie­ni, co kra­ją, jak no­żem, Że to nie mo­gło być gdzieś tam, za

    "Nie ma brzydkich kobiet. Kobieta kochana i doceniana od razu staje się piękniejsza".  Magdalena Kordel)    „Nie ma brzydkich kobiet, są tylko kobiety, które nie wiedzą, że są piękne”.  Vivien Leigh   "Piękno kobiety nie przejawia się w ubraniach, które nosi, w jej figurze lub sposobie w jaki układa włosy. Piękno kobiety musi być widoczne w oczach, ponieważ są one drzwiami do jej serca - miejsca gdzie mieszka miłość"  Audrey Hepburn   Miejsce kobiety jest w kuchni... gdzie ma siedzieć sobie wygodnie, z nogami w górze, popijać wino i przyglądać się, jak jej mąż gotuje obiad  Elizabeth Gilbert   " Piękna ko­bieta po­doba się oczom, dob­ra ko­bieta - ser­cu. Pier­wsza jest klej­no­tem, dru­ga - skarbem." -  Napoleon Bonaparte    "Kobiety kochają zwierzęta - ale ich miłość do nich blednie, gdy znajdą mysz w kuchni.  autor nieznany   "Mężczyzna bez kobiety jest jak pies bez pcheł - da się żyć, ale jak nudno! Kobieta bez mężczyzny jest jak pch

      Papugi to rząd ptaków zamieszkujących przede wszystkim Amerykę Południową i Australię. Są zwykle bardzo kolorowo upierzone i mają masywny haczykowaty dziób. Mają też gruby, masywny dziób i ruchomą górną szczękę.  Papugi są inteligentne. Łatwo się uczą i oswajają dlatego często znajdują się w ludzkich domach, chociaż klatka nie jest chyba dla nich odpowiednim miejscem do przebywania. Lubią siadać właścicielowi na ramieniu. Żywią się głownie nasionami, orzechami i owocami, ale czasem również owadami i ich larwami. Istnieje bardzo wiele gatunków papug. Do najpopularniejszych należą ary, żako, kakadu, amazonki, nimfy, papużki faliste. Różnią się one między sobą kolorem upierzenia, wielkością i innymi drobnymi szczegółami. Na przykład długością życia. Niektóre umierają po 70 latach (albo więcej) ale inne giną znacznie szybciej. Niektóre potrafią naśladować ludzką mowę. Papugi są bardzo towarzyskie i nie lubią samotności.

  Pan Jezus jest moim światłem Czyli o Ofiarowaniu w świątyni            Wojtek bardzo lubił wycieczki w góry. Często chodzili z tatą po różnych szlakach i zdobywali szczyty. Pewnego razu wybrali się na długą wycieczkę. Zbliżał się wieczór, robiło się coraz ciemniej. Szli szybko, bo do końca drogi było daleko. Maszerowali ścieżką przez las. Bardzo trzeba było uważać na korzenie drzew, wystające kamienie, dołki i wyboje. Po prawej stronie była głęboka przepaść, po lewej wysoka ściana góry. Oj, niełatwo o wypadek.          Niestety nie zdążyli przed nocą. Wojtek na dobre się przestraszył. Jak dalej pójdą. W lesie nie ma ulicznych latarni, które oświetlają drogę. Na szczęście mądry tata wziął ze sobą latarkę. Małe światełko pomogło im wyjść ze szlaku i szczęśliwie wrócić do domu.          Kiedy narodził się Pan Jezus na ziemi ludzie nie znali jeszcze sakramentu chrztu małych dzieci. Był jednak inny zwyczaj. Kiedy w narodziło się dziecko, mały chłopczyk, rodzice po 40 dniach przyno