Posty

Wyświetlanie postów z 2018

KS JAN TWARDOWSKI - TROCHĘ PLOTEK O ŚWIĘTYCH - tekst

Obraz
Święci to także ludzie a nie żadne gąsienice dziwaczki nie rosną krzywo jak ogórki nie rodzą się ani za późno ani za wcześnie święci bo nie udają świętych na przystankach marznąc przestępują z nogi na nogę Śpią czasem na jedno oko wierzą w miłość większą od przykazań w to że są cierpienia ale nie ma nieszczęść wolą klękać przed Bogiem niż płaszczyć się przed człowiekiem nie lubią deklamowanej prawdy ani klimatyzowanego sumienia nie przypuszczają żeby z jednej strony było wszystko a z drugiej guzik z pętelką stale spieszą się kochać znajdują samotność oddalając się od siebie a nie od świata tę samotność bez której świat dostaje bzika są tak bardzo obecni że ich nie widać nie lękają się nowych czasów które przewracają wszystko do góry nogami nie chcą być również umęczeni w słodki sposób jak na nabożnych obrazkach niekiedy nie potrafią się modlić ale modlą się zawsze chętnie wzięli

JAK Z DZIEĆMI ROZMAWIAĆ O PRZEMIJANIU I ŚMIERCI?

Obraz
Przemijanie i śmierć Początek listopada jest czasem, gdy w naturalny sposób nasze myśli biegną ku przemijaniu.   Pamięć o zmarłych Odwiedzamy groby bliskich, zanosimy kwiaty i znicze, modlimy się za zmarłych w kościołach i na cmentarzach. Jak pocieszyć dziecko po  śmierci bliskich W jaki sposób na temat śmierci rozmawiać z dziećmi? Czy w ogóle można podejmować z nimi takie tematy? Nie tylko można, ale też trzeba. Wcześniej czy później każde dziecko będzie musiało przeżyć śmierć kogoś bliskiego – ukochanej babci, ciociu, wujka czy dziadka. Nie raz może zobaczyć na ulicy pogrzeb kogoś zupełnie nieznajomego, mijamy cmentarze przy ulicach miast. Ważne jest by w rozmowach z dziećmi na te tematy umieć znaleźć pozytywy tej sytuacji, by umieć dziecko pocieszyć. A wbrew pozorom takie pozytywy są i jest ich całkiem dużo. Zwłaszcza dla chrześcijan. Śmierć w kulturze chrześcijańskiej, według Kościoła Katolickiego Według wiary katolickiej (ale też w wielu innych religiac

ZŁOTE MYŚLI O PRZYJAŹNI

Obraz
Prawdziwi przyjaciele sprawiają, że czujesz się przy nich dobrze, bo nadają na tych samych, co ty, falach. (Adelaide Bry)  Nie idź za mną bo nie umiem prowadzić. Nie idź przede mną bo mogę za tobą nie nadążyć. Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem. (Albert Camus) Foto: własne

ZŁOTE MYŚLI O PODRÓŻACH

Obraz
Kto podróżuje żyje dwa razy - H.Ch.Andersen Nawet najdalszą podróż zaczyna się od pierwszego kroku - Lao Tsu Świat jest książką, a ci którzy nie podróżują czytają tylko jedną jej stronę - św. Augustyn Za dwadzieścia lat będziesz bardziej żałował tego czego nie zrobiłeś niż tego co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań. Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj. - M. Twain Foto: własne - Beskid Sądecki

ZŁOTE MYŚLI O NADZIEI

Obraz
Dusza nie znałaby tęczy, gdyby oczy nie znały łez. - J.V. Chevey Ciągle mamy nadzieję i we wszystkich sprawach lepiej mieć nadzieję niż ją stracić. - J.W. Goethe Nadzieja przychodzi do człowieka wraz z drugim człowiekiem. - Dante Alighieri Bądź dobrej myśli, bo po co być złej. S.Lem Foto: własne - Beskid Sądecki

FRANCISZEK KARPIŃSKI - BÓG SIĘ RODZI - cały tekst

Obraz
B òg się rodzi, moc truchleje, Pan Niebiosów, obnażony; Ogień krzepnie, blask ciemnieje, Ma granice, nieskończony. Wzgardzony, okryty chwałą; Śmiertelny, Kròl nad wiekami! A Słowo Ciałem się stało,  I mieszkało między nami! Còż Niebo masz nad ziemiany? Bòg porzucił szczęście swoje, Wszedł między Lud ukochany, Dzieląc z nim trudy i znoje! Nie mało cierpiał nie mało, Żeśmy byli winni sami! A Słowo Ciałem się stało,   I mieszkało między nami. W nędznej szopie urodzony, Żłób mu za kolebkę dano! Còż jest? czym był otoczony? Bydło, Pasterze, i siano! Ubodzy! was to spotkało, Witać go przed bogaczami! A słowo Ciałem się stało,   I mieszkało między nami. Po tym, i Kròle widziani, Cisną się między prostotą, Niosąc dary Panu w dani, Mirrę, Kadzidło, i Złoto. Bòstwo to razem zmieszało, Z wieśniaczemi ofiarami! A Słowo Ciałem się stało,   I mieszkało między nami. Podnieś rękę Boże Dziecię, Błogosław Ojczyznę miłą, W dobrych radach, w dobrym bycie, Wspiera

ZŁOTE MYŚLI O PRZYRODZIE

Obraz
Przyroda podąża własną drogą, a wszystko to, co nam wydaje się wyjątkiem, jest w rzeczywistości zgodne z porządkiem rzeczy. (J.W. Goethe)   Wpatrz się głęboko w przyrodę, a wtedy wszystko lepiej zrozumiesz. (A.Einstein) Kiedy wycięte zostanie ostatnie drzewo, ostatnia rzeka zostanie zatruta i zginie ostatnia ryba - odkryjemy, że nie można jeść pieniędzy (przysłowie indyjskie) Foto: własne -  Beskid Sądecki

JAK ODMAWIAĆ NOWENNĘ POMPEJAŃSKĄ

Obraz
Nowenna nie do odparcia  Nowenna pompejańska nazywana jest "nie do odparcia" jest to bowiem bardzo skuteczna modlitwa w wielu trudnych potrzebach. Jak długo odmawia się Nowennę Pompejańską Trwa 54 dni. Każdego dnia odmawiamy trzy części Różańca Świętego (radosną, bolesną i chwalebną). Jeśli ktoś chce, może odmawiać czwartą część z Tajemnicami Światła. Przed rozpoczęciem różańca, wymieniamy najpierw intencję (tylko jedną), a następnie mówimy: Ten Różaniec odmawiam na Twoją cześć, Królowo Różańca Świętego. Modlitwa błagalna Przez 27 dni odmawiamy część błagalną nowenny pompejańskiej i codziennie, na końcu różańca, odmawiamy następującą modlitwę: Pomnij o miłosierna Panno Różańcowa z Pompejów, jako nigdy jeszcze nie słyszano, aby ktokolwiek z czcicieli Twoich, z Różańcem Twoim, pomocy Twojej wzywający, miał być przez Ciebie opuszczony. Ach, nie gardź prośbą moją, o Matko Słowa Przedwiecznego, ale przez święty Twój różaniec i przez upodobanie, jakie okaz

JAN KOCHANOWSKI - CYTATY WYBRANE

Obraz
Ani ja dbam o pompę ani o infuły Uczciwe wychowanie - to moje tytuły  ( Marszałek) Jeśli nie grzeszysz jako mi powiadasz Czego się miła tak często spowiadasz? (Na nabożną) Jakoby też rok bez wiosny mieć chcieli, Którzy chcą, żeby młodzi nie szaleli (Na młodość) Biedna starości, wszyscy cię żądamy A kiedy przyjdziesz, to zaś narzekamy (Na starość) Foto: własne - Krynica

JAN KASPROWICZ - KSIĘGA UBOGICH (3) - cały tekst

Obraz
Niema tu nic szczególnego, Żadnych tu dziwów świata: Fundament z skalnych odłamów, Z płazów świerkowych chata. Przed chatą mały ogródek, A w nim — o ludzie zmęczeni! — Czuwa nad naszym spoczynkiem Rząd pewnych siebie jasieni. Rozłożył swoje korony — O ludzie, nękani strachem! — Nad zrębem naszego domu, Nad domu naszego dachem... Nie ma tu nic szczególnego... Droga się snuje pod płotem — Skąd ona i dokąd wiedzie, Prawie nie myślę o tem... Bo na cóż taka świadomość, O ludzie, zbytnio ciekawi!? — Poranek zeszedł nad drogą, Droga się w blaskach pławi! Ach! dokąd wy tak śpieszycie, O ludzie, tęsknotą gnani? Tu las jest, tu potok szumi, Wyzwolon z głaźnej otchłani... Niema tu nic szczególnego... Dzwon się odezwał z wieży, W czerwcowych omżach południa Łąka rozkwitła leży. Pozbywa się moje serce — O ludzie, żyjący nadzieją! — Wszelakiej skazy, gdy widzę, Jak trawy śmiać się umieją. Gdy, stojąc w progach tej chaty — O ludzie, żądni bogact

JAN KASPROWICZ - KSIĘGA UBOGICH (2) - cały tekst

Obraz
Tą samą chodzę drogą, Ścieżkami temi samemi,Lata mnie spędzić nie mogą Z mej udeptanej ziemi. Upór mój budzi zdumienie Nawykłych do przemian oczu, Lecz ja się wałęsać nie lenię Po jednostajnem roztoczu. Tą percią idący, tym skrajem Smreczynowego lasu, Utartym witam zwyczajem Twórczą robotę Czasu.                                                                      Tu, patrząc na latorośle, Na świeże gałązek końce, Szept, bywa, ku górze poślę: „O Tworzycielu, Słońce!” Tu, z tego miejsca, najlepiej Śnieżyste widzę szczyty I jak się nad nimi sklepi Strop niebios, błękitem kryty. Tu z pod mych stóp się wyrywa Młodzieńcze kwiecie poziomki, Tam leży gałąź krzywa — Odłamał cios ją gromki. Odłamał zeszłego lata: Pamiętam za dobrze tę burzę I z tajemnic świata Chodzić się dalej nie nużę. Nie nużę się chodzić dalej Po jednej tej samej drodze: Znam, czego nie poznali Pośpiesznych kroków wodze. Ta jedna licha drzewina — Nie trzeba dębów tysięcy

K.I. GAŁCZYŃSKI - JUTRO POPŁYNIEMY DALEKO - tekst

Obraz
Jutro popłyniemy daleko Jutro popłyniemy daleko, Jeszcze dalej niż te obłoki. Pokłonimy się nowym brzegom, Odkryjemy nowe zatoki.   Nowe ryby złowimy w jeziorach, Nowe gwiazdy znajdziemy na niebie. Popłyniemy daleko, daleko, Jak najdalej, jak najdalej przed siebie. Starym borom nowe damy imię, Nowe ptaki znajdziemy i wody. Posłuchamy jak bije olbrzymie Zielone serce przyrody. Foto: własne - Krynica     

JAN KASPROWICZ - KSIĘGA UBGICH (1) cały tekst

Obraz
  Witajcie, kochane góry, O, witaj, droga ma rzeko! I oto znów jestem z wami, A byłem tak daleko! Dzielili mnie od was ludzie, Wrzaskliwy rozgwar miasta, I owa śmieszna cierpliwość, Co z wyrzeczenia wyrasta. Oddalne to są przestrzenie, Pustkowia, bezpłodne głusze, Przerywa je tylko tęsknota, Co ku wam pędzi duszę. I ona mnie wreszcie przygnała, Że widzę was oko w oko, że słyszę jak szumisz ty wodo, Szeroko i głęboko . Tak! Chodzę i patrzę i słucham — O jakżeż tu miło! jak miło! — I śledzę, czy coś się tu może Od kiedyś nie zmieniło? Nic, jeno w chacie przydrożnej Zmarł mój przyjaciel leciwy I uschły dwie wierzby nad rowem, Strażniczki wiosennej niwy. A za to świeżem się liściem Pokryły nasze jesiony I jaskry się złocą w trawie Zielonej, niepokoszonej. A za to płyną od pola Twórcze podmuchy wieczności, Co śmierć na życie przetwarza I ścieżki myśli mych prości. Witajcie, kochane góry, O, witaj, droga ma rzeko! I ot