UŚMIECHNIJ SIĘ

  „Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie”. (Mt 18, 5) W Piśmie Świętym często pojawiają się Aniołowie. Można nawet napisać, że występują w większości wydarzeń najbardziej kluczowych w historii zbawienia. I tak na przykład już po grzechu pierwszych rodziców cherubini strzegą drogi do drzewa życia w raju (Rdz 3, 24). Anioł ratuje życie Izaaka, gdy Bóg wystawił na próbę wiarę Abrahama (Rdz 22, 11). W słynnej scenie z krzewem ognistym Mojżeszowi ukazuje się Anioł Pański (Wj 3, 1). W Nowym Testamencie począwszy od zwiastowania, przez narodzenie Jezusa, kuszenie na pustyni, modlitwę w Ogrodzie Oliwnym, zmartwychwstanie, wniebowstąpienie – we wszystkich tych scenach pojawiają się Aniołowie. W słownikach wyraz „anioł” (z greckiego) znaczy dosłownie jako „posłaniec”. Anioły według naszej wiary są bytami duchowymi stworzonymi przez Boga. Nie mają ciała więc są

  Witaj Jutrzenko rano powstająca, Śliczna jak miesiąc, jak słońce świecąca! Ty świecisz w miłej światu Częstochowie, Gdzie czołem biją świata monarchowie. Tobie z dwunastu gwiazd koronę dano, Panią Cię świata wszystkiego podano; Na Jasnej Górze jaśniejsza nad słońce – Tu lud upada do nóg swej Patronce. Pocieszycielko ludzi utrapionych! Do Ciebie, Panno, w nędzach niezliczonych Lud się ucieka i prosi serdecznie, By za przyczyną Twoją żył bezpiecznie. Pamiętaj, Panno, na polską Koronę, Którąś raz wzięła pod swoją obronę: Wszakżeś jest polską Maryja Królową, Której Bóg oddał za tron Częstochową. Tam Twoje serce, kędy skarb przebywa, Gdzie królewski stół Twój obraz nakrywa: Niech odrobiny z niego nam spadają, Twoi synowie niech głodu nie znają. Otwórz Twój skarbiec, niech mamy te dary, Któreś Ty synom dawała bez miary: Niech dziatki Twoje doznają Twej mocy, Strzeż nas, o Panno, jak we dnie tak w nocy. Franciszek Karpiński