UŚMIECHNIJ SIĘ

  W Roku Liturgicznym na szczególne wyróżnienie zasługują trzy dni: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota, które razem stanowią kulminację obchodów zbawczych wydarzeń. Jezus Chrystus odkupił nas z niewoli grzechu i otworzył nam drogę do nieba.  Słowo "Pascha" znaczy dosłownie "przejście". Naród izraelski każdego roku obchodzi wielkie święto Paschy na pamiątkę ucieczki z niewoli egipskiej i przejścia przez Morze Czerwone do wolności. W czasie tych samych świąt niemal dwa tysiące lat temu Jezus dokonał wyzwolenia ludzi od śmierci, grzechu i szatana. W Wielki Czwartek wieczorem zaczynało się przygotowanie Paschy. Właśnie tego wieczoru Chrystus zasiadł ze swoimi uczniami do Ostatniej Wieczerzy, w czasie której ustanowił dwa Sakramenty - Eucharystię i kapłaństwo. Wcześniej dał znak wielkiej pokory obmywając uczniom nogi. Następnie udał się na modlitwę do Ogrodu Oliwnego, gdzie się modlił. Po zdradzie Judasza został pojmany i zaprowadzony na Sąd. W tym ...

Grzechy te nazywane są "nieodpuszczalnymi". Nie, że Pan Bóg nie chce przebaczyć, ale dlatego, że człowiek swoją postawą uniemożliwia otrzymanie łaski. 1. Grzeszyć zuchwale w nadziei miłosierdzia Bożego. 2. Rozpaczać albo wątpić o łasce Bożej. 3. Sprzeciwiać się uznanej prawdzie chrześcijańskiej. 4. Zazdrościć lub nie życzyć bliźniemu łaski Bożej. 5. Mieć zatwardziałe serce na zbawienne natchnienia. 6. Umyślnie zaniedbywać pokutę aż do śmierci. Foto: własne

    Grzechy cudze to takie, które popełniają inni ludzie, ale my też mamy je na sumieniu i trzeba się z nich spowiadać. 1. Radzić do grzechu. 2. Rozkazywać drugiemu grzeszyć. 3. Zezwalać na grzech drugiego. 4. Pobudzać do grzechu. 5. Pochwalać grzech drugiego. 6. Milczeć na grzech cudzy. 7. Nie karać grzechu. 8. Pomagać do grzechu. 9. Uniewinniać grzech cudzy. Foto: własne

Ile razem dróg przebytych, ile scieżek przedeptanych, ile deszczów,ile śniegów, wiszących nad latarniami, ile listów,ile rozstań, ciężkich godzin w miastach wielu, i znów upór żeby powstać, i znów iść i dojść do celu. Ile w trudzie nieustannym, wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń, ile chlebów rozkrajanych, pocałunków,schodów,książek, oczy Twe jak piękne świece, a w sercu źródło promienia, więc ja chciałabym Twoje serce ocalić od zapomnienia! U Twych ramion płaszcz powisa, krzykliwy,z leśnego ptactwa, długi przez cały korytarz, przez podwórze aż gdzie gwiazda Wenus, a Tyś lot i górność chmurną, blask wody i kamienia, chciałabym oczu Twoich chmurność ocalić od zapomnienia! Foto: własne

- Powiedz mi jak mnie kochasz. - Powiem. - Więc? - Kocham cie w słońcu. I przy blasku świec. Kocham cię w kapeluszu i w berecie. W wielkim wietrze na szosie, i na koncercie. W bzach i w brzozach, i w malinach, i w klonach. I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona. I gdy jajko roztłukujesz ładnie - nawet wtedy, gdy ci łyżka spadnie. W taksówce. I w samochodzie. Bez wyjątku. I na końcu ulicy. I na początku. I gdy włosy grzebieniem rozdzielisz. W niebezpieczeństwie. I na karuzeli. W morzu. W górach. W kaloszach. I boso. Dzisiaj. Wczoraj. I jutro. Dniem i nocą. I wiosną, kiedy jaskółka przylata. - A latem jak mnie kochasz? - Jak treść lata. - A jesienią, gdy chmurki i humorki? - Nawet wtedy, gdy gubisz parasolki. - A gdy zima posrebrzy ramy okien? - Zimą kocham cię jak wesoły ogień. Blisko przy twoim sercu. Koło niego. A za oknami śnieg. Wrony na śniegu.   Foto: własne